Zijn er nog managers nodig?
Nieuwe ideeën over hedendaags leiderschap en het nieuwe (samen)werken.
Topmanager Frank Van Massenhove laat er geen twijfel over bestaan: wees geen manager, maar een leider. Als er iets fout loopt, zeg dat het je eigen fout is. Sla vergaderingen over. Leer fouten maken.
Want als één woord onze moderne wereld kenmerkt, dan is het ambiguïteit. Er zijn geen rechte lijnen van A naar B meer. Geen handleiding tot succes. Ons geloof in voorspelbaarheid is een waanbeeld gebleken.
Maar wat als we die ambiguïteit als een kans gaan beschouwen? Als we aanvaarden dat we maar een deeltje weten, en ons openstellen voor wat er daarna komt? Als we oog hebben voor wat er gebeurt, maar ook voor wat er niet werkt, voor wat onze fouten ons kunnen leren en hoe wendbaarheid een oplossing kan bieden?
In deze inspirerende keynote getuigt topmanager Frank Van Massenhove over zijn eigen ervaringen en staat hij stil bij de dagelijkse realiteit als de ruimere wereld van onze moderne organisaties. Van de FOD Sociale Zekerheid tot onze jobs in de toekomst, van maandelijks verhuizen op kantoor tot een genetwerkte overheid.
Frederik Anseel, professor organisatiepsychologie UGent: ‘Sommige bedrijven bereiken sneller de toekomst, omdat ze leiders hebben die problemen oplossen nog voor ze zich stellen. Leiders met een toekomstvisie als Frank Van Massenhove zijn een zeldzame soort.’ En Marc Buelens, professor emeritus Vlerick Business School, over Frank naar aanleiding van het verschijnen van het gelijknamige boek: ‘Frank Van Massenhove toont opnieuw aan dat goed management niet echt ingewikkeld hoeft te zijn. Het verschil met andere boeken: hij heeft het in de praktijk bewezen.’
De inschrijvingen zijn ondertussen afgesloten.
Overheidsmanager van het Jaar
Frank Van Massenhove groeide op in Zerkegem (Jabbeke) en vond in boeken en muziek het middel om de wereld te leren kennen. Hij studeerde rechten aan de Universiteit Gent. In zijn vrije tijd werkte hij mee in de Wetswinkel. Na zijn studies ging hij aan de slag als werkgelegenheidsinspecteur.
In de jaren tachtig werd hij door Luc Van den Bossche naar de socialistische partij gehaald. Zo werkte hij als adviseur op de kabinetten van Roger De Wulf en Leona Detiège, nadien als kabinetschef van de Gentse burgemeester Frank Beke. In 1999 ging hij aan de slag als kabinetschef van Frank Vandenbroucke, toen minister van Sociale Zaken en Pensioenen.
In 2002 kwam hij aan het hoofd van de Federale Overheidsdienst Sociale Zekerheid. Hij hervormde de Dienst tot een eigentijdse organisatie, en werd daarvoor in 2007 uitgeroepen tot Overheidsmanager van het Jaar.
Op zoek naar talent (m/v)
Het hr-beleid van onze ondernemingen en organisaties moet een andere weg op. ‘Het moeilijkste wordt om de juiste medewerkers te vinden. Mensen thuis laten werken was in dat opzicht de beste beslissing. Het is dé manier om de millennials, de jongeren die recent de arbeidsmarkt ingestroomd zijn, aan te trekken. En de omslag in de werkcultuur zorgde voor een enorme productiviteitsstijging: in het eerste jaar behaalden onze mensen 120 procent van de doelstellingen, in het tweede jaar 111 procent en in het derde jaar 115 procent’, zegt Van Massenhove.
‘Er hebben nog nooit zoveel mensen gewerkt als nu, en in onze kenniseconomie hebben we er steeds meer nodig. In 2014 zullen er evenveel mensen de arbeidsmarkt verlaten als er binnenkomen, tegen 20 20 zal maar 60 procent instromen. De war for talent wordt dan ook reusachtig. Het gaat niet meer om de werkgever die iemand aanneemt, maar om de werknemer die kiest bij wie hij gaat werken. Als werkgever heb je geen keuze: je moet je aanpassen om te overleven.’
Het team centraal
Hoe kan een organisatie ooit functioneren als de medewerkers elkaar niet meer zien? Van Massenhove ontkracht met verve alle clichés over thuiswerken. ‘In werkelijkheid zien we dat niemand vijf dagen per week thuis werkt. Mensen wíllen hun collega’s ontmoeten. Thuis werken ze aan dossiers waarvoor ze niet gestoord willen worden, maar ze komen graag naar kantoor.’ Hij pleit er ook voor om een thuis te creëren op het werk. Dat impliceert een andere kijk op hiërarchie. Je moet een omgeving creëren waarin mensen hun professionele leven zelf kunnen regisseren en vormgeven.
‘De chef bepaalt niet langer wanneer er vergaderd wordt. Het team staat altijd centraal: het zijn de medewerkers die het werk verdelen en die bepalen wanneer ze willen vergaderen. Sinds we die maatregel invoerden, wordt er 40 procent minder vergaderd, 40 procent minder lang en zitten er 40 procent minder mensen rond de tafel. We meten niet meer hoeveel tijd mensen spenderen aan hun werk, maar wel of ze hun doelstellingen behalen. Ze mogen bovendien maar 80 procent van de tijd vooraf invullen, zodat ze ruimte vrij hebben om creatief te zijn.’
foto’s ©Thibault Gregoire/Read My Lips